วันจันทร์ที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2552

ใต้ร่มพระบรมโพธิสมพาร

ฉันจำได้ว่า ตอนเด็ก ๆ
แม่เล่าให้ฟังว่าแม่กับฉันและน้องอยู่ในท้อง
(สุวิชา ท่าค้อ)
ได้ไปรอรับเสด็จในหลวง ที่พระธาตุพนม
แม่ของฉันซึ่งท้องแก่ และฉันที่เป็นเด็กเล็ก
เราแม่ลูกเฝ้ารอชมพระบารมีด้วยความอดทน
และด้วยความจงรักภักดี
ฉันเติบโตมา มีความใฝ่ฝันที่จะได้รับราชการ
และเป็นข้าราชการ ที่หมายถึง
ระบบการงานของพระมหากษัตริย์
ซึ่งระบบราชการไทย มีตรา ครุฑ เป็นสัญลักษณ์
หมายถึงพระราชบัลลังค์
และในที่สุด ความฝันในวัยเด็กของฉันก็เป็นจริง
พ่อแม่ของฉันมีความภูมิใจ
และชื่มชมฉันทุกครั้งที่ฉันแต่งเครื่องแบบเต็มยศ
ไปร่วมงานพระราชพิธีในวันสำคัญ
ฉันมีความสุข ฉันมีครอบครัวที่ดี และอบอุ่น
ฉันระลึกอยู่เสมอว่า ฉันมีชีวิตที่ดี
เพราะฉันมีสิ่งสูงส่ง คือ สถาบันพระมหากษัตริย์
ที่ใช้ยึดเหนี่ยวจิตใจและตั้งปณิธานในการทำงาน
และการดำเนินชีวิต ตามพระราชดำริ ของในหลวง
เพื่อความเป็นมงคลแก่ชีวิตตลอดไป

สุภชา ท่าค้อ (ไวธัญญะกรรม)


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น